بررسی آنتی ژنیسیته پروتئین نوترکیب l۷/l۱۲ بروسلا آبورتوس در بیماران مبتلا به تب مالت

سابقه و هدف: پاسخ ایمنی نسبت به پروتئین نوترکیب l7/l12 ، علاوه بر نقش ایمنی زایی آن در پیش گیری تب مالت، اهمیت آن در تشخیص این عفونت را نیز نشان می دهد. در این تحقیق آنتی ژنیسیته پروتئین نوترکیب l7/l12 در بیماران مبتلا به تب مالت بررسی گردید.   مواد و روش ها: پس از تکثیر ژن l7/l12 ، ژن در ناقل پلاسمیدی pet28a کلون گردید. سپس تولید پروتئین نوترکیب l7/l12 در باکتری اشریشیاکلی انجام گردید. جهت بررسی آنتی ژنیسیته پروتئین l7/l12 در بیماران مبتلا به تب مالت از آزمون وسترن بلات با پنج سرم بیمار و یک سرم مربوط به فرد سالم استفاده گردید.   یافته ها: ترادف نوکلئوتیدی ژن تکثیر شده توسط روش pcr با ژن l7/l12 یکسان بود. تولید پروتئین نوترکیب l7/ll2 با القا پلاسمید pet28a-l7/l12 توسط iptg انجام گردید. تخلیص پروتئین با روش کروماتوگرافی تمایلی و با استفاده از کیت ni-nta انجام شد. سرم مبتلایان به تب مالت در روش وسترن بلات با پروتئین تولید شده واکنش داد.   نتیجه گیری: تولید پروتئین نوترکیب l7/l12 در میزبان اشریشیاکلی امکان پذیر است. پروتئین تولید شده خاصیت آنتی ژنیک خود را به خوبی حفظ می کند. شناسایی پروتئین نوترکیب l7/l12 آنتی بادی های موجود در سرم بیماران مبتلا به تب مالت نشان گر تشابه اپی توپ های فرم نوترکیب با شکل طبیعی آن است. بنابراین، می توان از آن در ایمنی زایی و تشخیص مبتلایان تب مالت استفاده کرد.